Από Ξανθή Πατμανίδου – Παπαναστασίου Γεν. Γραμματέας του Σωματείου

ΤΕΛΕΤΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ  17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010

Πάνω στο νησάκι «Λαζαρετο»

Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπημένοι μας συγγενείς και φίλοι του Σωματείου Λαζαρετο.
Σας ευχαριστούμε «από καρδιάς» για την παρουσία σας στον ιερό για μας , όπως και για σας πιστεύω, τόπο όπου έμειναν για πάντα θαμμένα εδώ και εκεί, αλλά κανείς δεν ξέρει ακριβώς που, ίσως στο χώμα η διαλυμένα στο θαλλασινό νερό, μαζί με τα σώματα και  τα όνειρα των μαχητών της Εθνικής Αντίστασης που, μετά από τόσους άθλους αντίστασης κατά των κατακτητών της Πατρίδας μας, βρέθηκαν στο στόχαστρο μιάς κάνης όπλου που στόχευε στην φίμωση της Δημοκρατίας και την εξυπηρέτηση ξενόφερτων συμφερόντων

Από το 1978 που με τις ενέργειές μας ,συμβάλλαμε ως μέλη του σωματείου «ΛΑΖΑΡΕΤΟ» στην διάσωση της νησίδας από διάφορες χρήσεις εκμετάλλευσης, έχουμε συμφωνήσει, κατόπιν προσεκτικής έρευνας, με τους όρους και τα σχέδια της μελέτης αποκατάστασης του βασικού κτηρίου βάζοντας, ως όρο τον σεβασμό του περιβάλλοντος χώρου, χωρίς καμία αλλοίωσή του και την ιδιαίτερη προστασία του τοίχου των εκτελέσεων που από μόνος του αποτελεί μνημείο, ίσως μοναδικό, που προκαλεί δέος στους επισκεπτόμενους το χώρο. Οι σφαίρες που αφαίρεσαν την χαρά της ζωής των αγαπημένων μας ανθρώπων έφθασαν και στην δική μας ψυχή και αποφασίσαμε ότι δεν θα επιτρέψουμε να αγνοηθεί αυτό το τόσο ταλαιπωρημένο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Αγωνιστήκαμε για την κατοχύρωση του νησιού, ως τόπο ιστορικής αξίας, ερευνήσαμε στα κλειστά κατάστιχα του ληξιαρχείου και του αρχείου εισαγγελίας εφετών Κέρκυρας, συνεργαστήκαμε με τον εκάστοτε Δήμαρχο προκειμένου να επιτευχθεί και να προβληθεί η προσπάθειά μας προς διάσωση της νησίδας.

Σεβόμαστε το σκεπτικό της απόφασης του Υπ.Πολιτισμού της 15-4-1992
– αρ.ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/455/18404/ΦΕΚ 324Β/14-5-92
Που αναφέρει τα εξής;
«Χαρακτηρίζουμε ως ιστορικό τόπο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1469/50 τη νησίδα Λαζαρέτο στην Κέρκυρα διότι

• Αποτελεί μνημείο ιστορίας με την λειτουργία σε αυτήν του πρώτου  λοιμοκαθαρτηρίου στον επτανησιακό χώρο
• Αποτελεί μνημείο Εθνικής Αντίστασης με την δημιουργία από τους ιταλούς στρατόπεδου συγκέντρωσης ελλήνων πατριωτών κατά τα χρόνια της ιταλικής κατοχής της Κέρκυρας 1941-1943.
• Αποτελεί μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης στο χώρο που έπεσαν οι αγωνιστές πατριώτες της Εθνικής Αντίστασης 1946-1949 κατά την διάρκεια του Εμφυλίου.Ετσι δεν επιθυμούμε καμία αλλαγή του με πρόσθετες παρεμβάσεις κομματικού  η άλλου χαρακτήρα. και κάθε προσπάθεια παρερμηνείας του παραπάνω σκεπτικού με σκοπό την εκμετάλλευση της θυσίας των συγγενών μας μας βρίσκει εντελώς αντίθετους και θα αγωνιστούμε για την τήρηση της απόφασης.

Το αποπερατωμένο πλέον κτήριο, όπως και η εν μέρει συντηρημένη εκκλησία που γλίτωσε την κατεδάφιση με τις παρεμβάσεις των ειδικών, είναι ένας σοβαρός πόλος έλξης για τους επισκεπτόμενους την Κέρκυρα ο τοίχος όμως των εκτελέσεων, όταν δεν υπάρχει κάποιος που να εξηγεί τι συνέβη, ίσως είναι για μερικούς αδαείς αδιάφορος, ίσως και αρνητικός, όταν όμως εξοπλιστεί το μουσείο με τα εκθέματα (επιστολές, φωτογραφίες, βιογραφικά, χειροτεχνήματα, προσωπικά είδη κλπ ) που θα ζωντανεύουν την εποχή που διαδραματίστηκαν τα μαρτυρικά γεγονότα, θα είναι ένα καλό θέμα για μελέτη από τους νεότερους να γνωρίσουν τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί που αγωνίστηκαν για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και εισπράξανε ένα εξευτελιστικό θάνατο, χωρίς η Πολιτεία να σεβαστεί την ιερή τελετή της ταφής από τους συγγενείς του, όπως συνέβαινε από τους αρχαίους χρόνους στον τόπο μας.

Το σωματείο μας με έγγραφό του προς το Υπουργείο Πολιτισμού με αρ.πρωτ.4615/16-12-2009 ζήτησε από τον κ.Υπουργό να ορίσει επιστήμονα με την ειδικότητα μουσειολόγου προκειμένου να υποδείξει επιστημονικά την σωστή τοποθέτηση των εκθεμάτων τα οποία θα παρασχεθούν από το Αρχείο μας. Δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να έχουμε απάντηση στο εν λόγω αίτημά μας.
Για να πραγματοποιηθεί βέβαια ο εξοπλισμός του Μουσείου χρειάζονται κάποιες ενέργειες όπως η διαφύλαξη του χώρου με μόνιμο προσωπικό 24ώρου φύλαξης. Επίσης η εξασφάλιση μέσου επίσκεψης με τακτικό δρομολόγιο για μερικούς μήνες.
Φυσικά μία περίφραξη για την αποτροπή μιας απλής ενέργειας βανδαλισμού, που όπως βλέπουμε όλο και πιο συχνά συμβαίνει σε όλα τα μνημεία, ίσως θα ήταν επιβεβλημένη. Αυτή άλλωστε ήταν και η υπόσχεση της δημοτικής Αρχής τον προηγούμενο χρόνο, αφού, όπως ελέγχθη, υπήρχε εξασφαλισμένο και το ανάλογο κονδύλι.
Η προσέγγιση πλωτών μέσων βελτιώθηκε κάπως με την συμπλήρωση της παλιάς προβλήτας, αλλά δεν νομίζουμε ότι έλυσε το πρόβλημα της προσέγγισης μεγαλύτερου σκάφους.
Επίσης  τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει θέμα με την πιθανότητα πυρκαγιάς από αμέλεια η δόλο όπως συνέβη  και στο παρελθόν. Πόση πρόβλεψη έγινε για ανεφοδιασμό πυροσβεστικού μέσου;

Την ποιότητα των ανθρώπων που έπεσαν σε αυτό τόπο, όπως και αλλού, μαρτυράνε τα γράμματα που άφησαν την τελευταία τους νύχτα και θέλω να κλείσω με μερικά αποσπάσματα από αυτά.

Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ στις 3-4-1948 γράφει

«Κέρκυρα 3-4-1948
Αγαπητή μου μητέρα, αδέλφια και συγγενείς αυτή την στιγμή που σας γράφω βρίσκομαι στο πειθαρχείο για εκτέλεση. Πεθένο περήφανα για την Πατρίδα. Θέλω από σας να μην στεναχορηθείτε καθόλου γιατί πεθένο περήφανα για το καλό της Πατρίδας
Μητέρα σας φιλώ όλους τους συγγενείς, αδέρφια και φίλους και πολλά πολλά φιλιά στα ανίψια
Υπογραφη      Ταξιάρχης

Ο ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ που εκτελέστηκε εδώ στα 11.3.1948 γράφει στην αδελφη του, στον πατέρα του και στην μητέρα του. Γράφει

«Αγαπημένη μου μητέρα. Σήμερα το βράδυ είταν τυχερό να μην ξανάρθω πιά στο σπίτι. Μητέρα να μην στενοχορηθείς καθόλου για εμένα γιατί με πάνε για εκτέλεση και πεθένω σαν πραγματικός Έλληνας. Με συγχορείς και θέλω την ευχή σου Μανούλα μου γλικιά γιατί άλο από  πίκρες δεν πήρες από μένα. Θα ήθελα το γράμμα αυτό να μην τελειωνε ποτέ μα θα γράψω σε όλους στα αγαπητά μου αδέρφια και πατέρα. Σε γλυκοφιλώ μανούλα μου για πάντα το εκτελεσμένο σου παιδί Μικρόπουλος Αλέκος»
και το γράμμα στον πατέρα του.
«Πατερούλη χρισέ μου να με συγχορείς αν σε πίραξα και σου ζητώ να συγχορέσεις το νεκρό παιδί σου που δεν υπάρχει πιά. Πίνε κανα ποτήρι να ξεχνάς τον πόνο σου. Και η τελευταία μου επιθυμία είναι να πας τώρα στα γεράματα να μείνεις με την… Για σου για πάντα Αλέκος. Χαιρετισματα σε όλους τους φίλους.»

«Αυτά τα παιδιά που έδωσαν το υπέρτατο αγαθό, ΤΗΝ ΖΩΗ  τους δεν άφησαν καμιά εντολή βίας και διχόνοιας. Αντίθετα τα γράμματά τους ξεχειλίζουν από αγάπη για την Πατρίδα τους και τους ανθρώπους.

Τους αξίζει κάθε ΤΙΜΗ. Αιώνια η μνήμη τους.

Φωτογραφίες